Mój skarb
i znów chowam łzy
do kieszeni
jak
najdroższe pieniądze
płacę taką walutą za długi
zaciągnięte
u Fortuny
los kołem się toczy a moje kieszenie
w
płaszczu wciąż dziurawe
więc okrada mnie łotrzyni z całego majątku
Topielisko w Beckford
ona wciąż tam stoi
wiedz że kiedy umierają kwiaty umiera w kimś
wiosna a tętnice wypluwają jej krew w powietrze
w
przyrodzie nic nie zginie
młoda
jucha dużo tlenu
ale współczucie i tak należy się tylko
kwiatom które
już nie zakwitną
upiorne stawy wspomnień biała mgła osłania
nagość
czerwienią wciąż nieprzenikniona a lilie
wodne pełne udręki
dodają dramaturgii sytuacji jej suknia
szeleści woła
Twój/mój kostium
jak do twarzy Ci
w tym nowym stroju tak ciasno ubrałaś się w słowa
lepią się do ciebie biegną i ciągną się za
twoim cieniem czepiają jak rzep psiego ogona
nigdy nie pozwolą odejść druga skóra
kolejna maska piękna nie daj Boże by bez nich
pokazać się światu i odkryć
niewidzialne tatuaże krzyczą po ramionach
nieznajoma
tak bardzo melodyjne spadasz rozsypujesz się
z każdym słowem w pył
już nawet
kropek
nie stawiasz
na końcu
zdania i
kusisz tylko
prześwitujesz
ciszą
Pełne wyniki konkursu można przeczytać https://www.dkkozienice.pl/?id=8233
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz