Niemiec Katarzyna

Urodzona 14 września 1982 r. w Kolbuszowej.  Mieszka w Mielcu. Jest magistrem pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej (Uniwersytet Rzeszowski). Ukończyła studia pomoc psychologiczno-pedagogiczna z socjoterapią, oligofrenopedagogika, edukacja przedszkolna i wczesnoszkolna, wczesne wspomaganie rozwoju dziecka, integracja sensoryczna, zarządzanie w oświacie. Jest certyfikowanym międzynarodowym konsultantem psycho-terapii pozytywnej. Od kilkunastu lat pracuje z dziećmi i dorosłymi z wieloraką niepełnosprawnością. Obecnie swoje życie zawodowe związała z Tarnowem i najmłodszymi pacjentami w centrum  wczesnej interwencji. Praca jest moją pasją, amatorsko fotografuję przyrodę, tworzę projekty odzieży i zabawki dla dzieci.  Pisanie wierszy jest dla mnie lekarstwem dla ciała i duszy, odpoczynkiem dla myśli. Emocjonalną podróżą.

Mgła

Chcesz uciec- nie ma dokąd

Chcesz zostać  nie wiesz po co

Zniknął we mgle, twój bezpieczny świat

Szukasz w amoku, tracąc oddech

Biegniesz przed siebie i stop

Zgubiłeś drogę, znajdź siłę i walcz bo masz

jeszcze czas

***

Otulona szalem utkanym z wrogiej teraźniejszości

w rozpaczy szukasz rozwiązań zaistniałej sytuacji,

z nadzieją patrzysz przez kraty na promyki słońca,

padające na blat z notesem czystych białych kart

piórem jak różdżką  zapisujesz mijające zdania,

których nie zmaże czas niepewnie zadając pytania

czy wróci twój idealny świat.

Anioł

Pożycz mi skrzydła

Polecę gdzie chcę

Wtedy nikt nie dogoni mnie

Będę ostrożna, nie złapią mnie

Będę mieć skrzydła

Pożyczę, oddam

Zapiszę w głowie obraz

Chce by starczył, nim pożyczysz mi skrzydła twe.

Odpowiedź

Kiedy świat się zazieleni

Kiedy łąkę zasypie kwiatami

Kiedy w stawie zobaczysz twarz

Kiedy na skórze poczujesz delikatny wiatr

Kiedy odrodzi się świat

Kiedy?

Czy Ty odpowiedź znasz.

Pytania

Co robisz?

Patrzę

Na co patrzysz?

Na świat

Dlaczego tak?

Bo nie wolno inaczej

Kto tak powiedział?

Ten, który zatrzymał mój świat

Kto to?

Ja nie wiem

Zapytaj Ty sam

Kolorowy świat

Wróci mój kolorowy świat

Za dzień, dwa, tydzień, miesiąc czy za kilka lat

Czekam z nadzieją na mój kolorowy świat

Na bliskość, na ciepło, radość, powietrze i przestrzeń

Na wolny wybór, który dawał mi mój kolorowy świat

Zakazy/nakazy

Kolejne zakazy, nakazy, ograniczenia

Czy to coś zmienia

Jakby chcieli mi zabrać wszystko

i nakazali wsadzić do więzienia

Bez możliwości obrony i wyjaśnienia

Zakazy, nakazy bez uzasadnienia.

7 rano

Budzisz się rano i ciągle to samo

Chaos niepokojących myśli, popijasz kolejną kawą

Tęsknisz za nią, za ta beztroską dziecięcą radością

O siódmej rano.

Czas

Widzisz góry, lasy, parki

Nie, nie wolno, nie idź tam

Złapią nas

Co ci zrobią

Wzięli wolność

Co chcą zabrać

Może czas

Zabrali mi góry, lasy, parki

To po co

Zostawili czas.

***

Jesteś tam?

Pomóż nam

Nie, nie mi

Wszystkim nam

Chcę być wolna

Jeszcze tam

Tam gdzie byłam

Byłam…

nim

Nadszedł ten zły plan

Twój plan

Jeśli Twój

To pomóż nam

Oczy

Otwórzcie oczy i patrzcie jak kłamie

By zatrzeć złe decyzje

By stłumić w nas gniew

Otwórzcie oczy by zobaczyć

Co jest źle

By nie dać się

Jak dziecko we mgle

Wykiwać się

Róża

Chcesz zmienić świat

Lecz nie wiesz jak

Chcesz z nimi walczyć

Przecież broni ci brak

Chcesz zmienić świat

By był jak róży kwiat

Weź w swoje dłonie czas

Posadź róże by zmienić świat

***

Wywrócony do góry

Zabrałeś mi miłość i wiarę

Wywróciłeś do góry nogami świat

Zostawiłeś nadzieję

Po co, by drwić i się śmiać

Zostawiłeś nadzieję

Ja jej nie chcę

Chcę byś zwrócił mój świat

Zmysły

Biegam bosymi stopami po kwitnącej łące

Dookoła latają motyle skrzydłami migocące

Na gałązce słowik pieśń radosną śpiewa

Potoku szelest uszami dociera

Zapach trawy nozdrza otwiera

Stop to obraz z pamięci…

utracona  nadzieja