ZMARTWYCHWSTANIE

Nie być Piłatem nie wierzącym Prawdzie

I z lęku przed Herodem na śmierć Ją skazywać

Pokornych twardym słowem upokarzać

Już wzgardzonym przez innych wzgardę okazywać

Trzeba uwierzyć w Prawdę i Drogę i Życie

Stać się jednością w Bogu świętym obcowaniem

Nim dzwony rezurekcyjne Nowinę ogłoszą

Niech serca osobistym płoną zmartwychwstaniem

Nim blask Wielkanocnego Poranka zorzę zaróżowi

Nim ptak pod kopułę nieba radosne „Alleluja” wzniesie

Uwierzmy Temu, co Jest Prawdą samą

I jak Ogrodnik świtem białym zawilcom błogosławi w lesie

Nim kwiaty wonne kielichy otworzą

I dźwiękiem pszczół napełnią powietrze w ogrodzie

Nim wiatr zdąży najpiękniejszą Nowinę rozgłosić

O Najważniejszym i Największym Cudzie

Uczmy się kochać nawzajem i uśmiechać do każdego z ludzi  –

Wiosna najlepszą porą, aby się obudzić

Król Zmartwychwstaje, aby nam pokazać

Jak przez cierpienie idzie się do Życia

Jak zmartwychwstałymi stopy biegnie się do Nieba

By tam świętować radość prawdziwego bycia

Zaufać ogromnemu Miłosierdziu Pana

Przed Zmartwychwstałym zgiąć swoje kolana

I krzyknąć – Alleluja! Zmartwychwstał Prawdziwy!

Król nasz i Baranek – nasz Pan - znowu Żywy!